"Vanuit hun hart voelen veel zorgprofessionals dat dit niet de manier is waarop we de zorg moeten inrichten. Daarom zij we gestart met Blauwe Zorg." Anita Vermeer begeleidde het Limburgse proefproject. "Als je professionals de ruimte geeft, kunnen ze hun cliënten veel beter helpen", vertelt ze bij haar afscheid.

Jan van Rooij, huisarts uit Maastricht, vertelt over hoe hij met de patiënt samen naar alle domeinen van Positieve Gezondheid kijkt, zodat de patiënt stapjes kan maken die hem/haar vooruit helpen. Ook de samenwerking met de Sociale teams komt aan de orde, de GGZ en de complexe problematiek en vele hulpverleners bij sommige gezinnen.

Bekijk hier het filmpje.

SOCIALE TEAMS

Blauwe Zorg probeert de zorg op een andere manier in te richten. Daarbij wordt nadrukkelijk gezocht naar een actieve inbreng van de patiënt. "Wat wil jij nou eigenlijk?", vragen we de patiënten om te beginnen", zo vertelt huisarts Jan van Rooij in Maastricht. "Die vraag is hen vaak nog nooit gesteld. Ze moeten zelf aangeven wat ze belangrijk vinden in het dagelijks functioneren. We werken in Maastricht nu met sociale teams, een samenwerkingsverband van vele domeinen binnen de gemeente. De Kredietbank zit erbij, de GGZ, woningbouw, justitie en politie. Als we er als huisartsen niet uitkomen, kijken of we samen met de patiënt en alle partijen kunnen vinden wat er wel werkt."

SPECIALISATIES

Door de specialisaties in de zorg, is het totaaloverzicht vaak niet meer aanwezig. "We worden steeds knapper, we kunnen steeds meer," zo verklaart Anita Vermeer, "maar dat leidt er ook toe dat alles erg versnipperd raakt. En dat mensen niet meer als mensen worden gezien."

Mensen worden niet meer als mensen gezien

"Daarnaast zien we dat onze manier van financiering ook tot sturing leidt. De hulpverlener gaat zich gedragen naar de financiering. Er is bijvoorbeeld voorgeschreven hoeveel minuten tijd er zijn om iets te bereiken met een patiënt. Binnen sommige vakgebieden moet je een bepaalde diagnose stellen om hulpverlening te kunnen starten. Als voorbeeld geef ik de GGZ met mentale gezondheid. Willen mensen hulp kunnen ontvangen, dan moeten ze een diagnose hebben van een psychische aandoening. Voor de hulpverlener maakt dat niet zo veel uit, maar voor de patient kan zo'n label heel veel betekenen. Iets wat voor de financiering belangrijk is, gaat zo een rol spelen in de spreekkamer van de arts."

BLAUWE ZORG

Het project Blauwe Zorg startte in Maastricht-Heuvelland in 2013. De ambitie is om de zorg anders in te richten en duurzamer te maken. "We kijken of de hulp die mensen krijgen, ook wel echt helpt. Of werkt het elkaar misschien tegen? We hadden bijvoorbeeld een gezin waar zeventien hulpverleners over de vloer kwamen. En al die hulpverleners maakten plannen, maar niemand kijkt naar het totaal, of het nog werkt voor dit gezin", aldus Vermeer.

Die organisatie kan er toe leiden dat een zorgmedewerker een afspraak maakt voor een kind met autisme, maar dat het betreffende kind al uit uit huis blijkt geplaatst. De totaalafweging ontbreekt. "Bij het gezin waar we vanuit Blauwe Zorg mee spraken, hebben we gevraagd aan wie ze nu echt iets hebben als gezin. Voor veel mensen is het moeilijk om aan te geven waar ze nu echt behoefte aan hebben. Daarom hebben we iemand aangewezen die het allemaal voor het gezin op een rijtje zet, die de regie neemt."

Als je de professional de ruimte geeft, kunnen ze de patiënt beter helpen

AFSCHEID

Vermeer verruilt de Limburgse Zorg in Ontwikkeling voor een nieuwe uitdaging in Tilburg. "Bij het begin van het project merkte ik dat zorgmedewerkers moeite hadden met het idee. De zorg is nu eenmaal georganiseerd zoals het is, daar ga ik niet zelf over nadenken. Maar laatst was ik bij een bijeenkomst met diezelfde sociale team. Zo veel ideeën waren er nu bij de professionals, zo veel werkplezier. Ik kan weer iets betekenen voor de cliënten, en ik heb er zelf iets over te zeggen. Als je de professional de ruimte geeft, kunnen ze de patiënt beter helpen."